Pedagog szkolny
Rok szkolny 2020/2021
MAŁGORZATA WOLSKA
WTOREK 8.30-12.00
PIĄTEK 11.30-15.00
Zadania i rola pedagoga szkolnego
- Prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia przyczyn niepowodzeń edukacyjnych oraz wspierania mocnych stron uczniów.
- Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów.
- Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb.
- Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży.
- Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów.
- Inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych.
- Pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów.
- Wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Szanowni Państwo
Zachęcam do zapoznania się z materiałami przygotowanymi przez pedagoga szkolnego.
Kolejne materiały będą zamieszczane na stronie internetowej szkoły w zakładce pedagog szkolny
Porozmawiajmy o emocjach ( 1 )
Wszyscy odczuwamy emocje : wszyscy złościmy się , smucimy, boimy, cieszymy się, zazdrościmy innym, wstydzimy się.
Uczucia nie są niedobre, złe. Wszystkie uczucia są dobre, normalne i są nam potrzebne. Mówią nam o naszych potrzebach, dają energię do działania, pomagają uniknąć sytuacji dla nas niebezpiecznych. Ale nie zawsze wiemy jak postępować z uczuciami.
Porozmawiajmy z dziećmi :
Czy są jakieś uczucia, które są złe ( nie można ich odczuwać)? Zaznaczmy, że emocje które odczuwamy np. złość , smutek, strach nie są przyjemne, ale można je odczuwać .
To co może być złe to sposób ich wyrażania.
Czy emocje odczuwamy tylko w środku czy również w naszym ciele?
Po czym można poznać, że ktoś coś odczuwa?
Propozycja zadania
Zapewnij możliwość wyrażania emocji – zaproponuj dziecku podjęcie różnych form aktywności pomagających wyrazić emocje np. - narysuj, ulep swój strach, złość
- zatańcz to, jak się czujesz
- napisz list, jak się czujesz
Porozmawiajmy o emocjach ( 2)
Jak lepiej radzić sobie z codziennymi przeciwnościami ?
Jedną z najbardziej podstawowych umiejętności jest umiejętność rozpoznawania własnych uczuć i rozumienia jak się zachowujemy, kiedy doświadczamy, przeżywamy nieprzyjemne emocje, które mogą być źródłem przygnębienia w każdym wieku.
Niektóre dzieci mają trudność z prawidłowym określeniem tego, co czują w różnych sytuacjach, a bez tej umiejętności trudno im opisać własne uczucia innym i znaleźć odpowiednie sposoby radzenia sobie z problemami. Trudniej im wówczas poprosić innych o pomoc lub ją przyjąć.
Pomóż dziecku rozpoznawać emocje.
Propozycja
Zaproponuj dziecku, aby przygotowało pudełko/pojemnik – gdy pojawią się zmartwienia, negatywne myśli, niech zanotuje, narysuje to na kartce. Podczas czasu na rozmowę z rodzicami można wyjąc i omówić z dorosłym.
Opracowano na podstawie Przyjaciele Zippiego, Wsparcie dzieci w czasie kwarantanny E.Łukowska
Porozmawiajmy o emocjach - 3
Rozmawiajmy z dziećmi jak się czują, co takiego się wydarzyło, że właśnie tak się czują.
Rozmowa na temat uczuć i sposobów ich rozpoznawania prowadzi w sposób naturalny do ustalenia, w jaki sposób reagujemy na negatywne sytuacje i co robimy, aby poczuć się lepiej.
Poniżej pomocny może być taki barometr emocji, dziecko może dopisać swoje propozycje.
Jak się dziś czuję?
Moja mina dziś jest...
 |
Bardzo Radosna |
 |
Dumna |
 |
Przyjazna |
 |
Smakowita |
 |
Znudzona
|
 |
Śpiąca |
 |
Na Nic Nie Mam Ochoty |
 |
Zezłoszczona |
 |
Wystraszona |
 |
Smutna |
 |
Zapłakana |
 |
Chora |
Opracowano na podstawie Przyjaciele Zippiego, materiały ze strony Fundacja Pomoc Autyzm.
Porozmawiajmy o emocjach – 4
Radzenie sobie z trudnymi uczuciami nie jest łatwe, dorosłym też nie zawsze się to udaje, szczególnie w takim trudnym okresie, w jakim teraz jesteśmy.
Gorąco polecam i zachęcam do przeczytania – nie tylko dla dzieci bajki
Jeżyk Bartek zostaje w domu.
W bajce, jeżykowa mama wyjaśnia Bartkowi, czym jest wirus, który uniemożliwił pójście do leśnej szkoły, w jaki sposób się rozprzestrzenia oraz dlaczego podjęto decyzję o pozostaniu w norce. Wszelkie informacje, które w niej znajdziecie oparte są o zalecenia i wiedzę z zakresu profilaktyki koronawirusa.
Ogromną wartością bajki jest także to, że możemy przeczytać w niej o pomysłach na spędzanie i wykorzystanie czasu w domu.
Całą historię o Jeżyku Bartku czyta się ją z wielką przyjemnością, jest napisania przystępnym i pełnym ciepła językiem, adekwatnym dla najmłodszych dzieci.
Treść bajki dodatkowo dopełnia list do rodziców autorki- Marty Mytko, wyjątkowe ilustracje Marii Mytko oraz komentarz, wraz z propozycją ćwiczeń w domu, psychologa i psychoterapeutki dziecięcej Aleksandry Salwy.
Materiał opracowano na podstawie https://dzieciecapsychologia.pl/kategoria/dziecieca-psychologia/
Porozmawiajmy o emocjach - 5
Jak radzić sobie z trudnymi uczuciami, które teraz mogą pojawiać się bardzo często : zlość, smutek, przygnębienie?
Wiele rzeczy zaczyna rosnąć, gdy je pielęgnujemy. Możemy porównać to do zasadzenia np nasionka pomidora. Jeśli ziemia będzie bogata w składniki mineralne, będzie wystarczająca ilość światła słonecznego z ziarenka wykiełkuje mały, zielony kiełek. Jeśli roślinę będziesz podlewał każdego dnia, szybko zamieni się w dużą łodygę z liśćmi i kwiatami. A któregoś dnia znajdziesz jej owoc – pomidor. Kiedy będziesz dbał o roślinkę owoców będzie coraz więcej i więcej, będzie ich tak dużo, że zjedzenie ich wszystkich stanie się trudne.
Nasze zmartwienia są jak pomidory – nie chcemy by rosły, mimo to ciągle o nich rozmyślając sprawiamy, że nasze zmartwienia zaczynają się zwiększać : zmartwienie, które kiedyś było tylko ziarenkiem, zamienia się w ogromny stos problemów, których trudno się pozbyć.
Można zmusić zmartwienia, by zostawiły cię w spokoju ! Można nimi rządzić !
Zadanie : zastanów się i narysuj coś, co chciałbyś zasadzić.
Opracowano na podstawie Co robić, gdy się martwisz Dr.Dawn Huebner
Porozmawiajmy o emocjach 6
Czym jest zmartwienie ?
Dorośli nazywają zmartwienia niepokojem lub stresem.
Zmartwienie jest ciągle powracającą myślą, która nas zasmuca i sprawia, że nie czujemy się najlepiej.
Czasem zmartwienie jest myślą, którą słyszysz wyraźnie, wtedy wiesz co cię martwi. Zmartwienie może być też myślą, której wyraźnie nie słyszysz. Gdy pojawia się w niejasnej postaci czujesz np. mdłości i nawet nie wiesz ,ze czymś się martwisz.
Wszyscy czasem czymś się martwimy. Możesz bać się zastrzyku, możesz martwić się przed dyktandem, możesz bać się ciemnego pokoju.
Wiele zmartwień nie ma jednak żadnego sensu : np. strach przed potworami nie ma sensu, bo potwory nie istnieją.
Twoje zmartwienie może nie mieć sensu dla innych, lecz jest realne dla ciebie. Niektóre zmartwienia znikają od razu, czasami wystarczy, że np. nas ktoś przytuli.
Co zrobić, gdy są zmartwienia, które nie chcą zniknąć?
Czasami gdy się martwimy czujemy się tak, jakby zmartwienia przyczepiły się do nas. Być może nasi bliscy powtarzają : ,,Nie martw się o to”, a my wiemy, że to nie jest takie proste. Ale nie jest niemożliwe. Gdy tylko dowiesz się czegoś więcej o swoich zmartwieniach, zaczniesz ćwiczyć umiejętność pozbywania się ich.
Polecenie : narysuj swoje zmartwienia.
Opracowano na podstawie Co robić, gdy się martwisz , DR Dawn Huebner
Porozmawiajmy o emocjach 7
Jak ćwiczyć umiejętność pozbywania się swoich zmartwień ?
Zmartwienia rodzą się wtedy, gdy dzieje się coś smutnego lub strasznego lub dowiadujemy się, ze coś strasznego lub smutnego może się wydarzyć. Takie sytuacje przytrafiają się każdemu z nas. Kiedy dzieje się coś złego wielu z nas czuje się źle tylko przez krótka chwilę, ponieważ szybko zaczynają myśleć o czymś, co doda im otuchy. Czasem by poczuć się lepiej rozmawiają z bliską im osobą. Niestety niektórym dzieciom to nie pomaga i nadal czymś się martwią.
Gdzie mieszkają twoje zmartwienia ?
Zmartwienia mogą sprawić, ze poczuje je całe twoje ciało – możesz być osłabiony, może boleć cię głowa i żołądek, możesz się pocić, serce może bić szybciej, możemy mieć zawroty głowy i wrażenie, ze za chwilę zasłabniesz czy nawet zwymiotujesz. Wiele dzieci nawet nie wie, że powodem ich złego samopoczucia są właśnie zmartwienia.
Nikt nie chce ciągle się martwić, zmartwienia nie są zabawne i sprawiają, że nasze ciało czuje się źle. Zmartwienia mogą przysporzyć nam innych problemów, np. dzieci nie chcą uczestniczyć w wydarzeniach, które inne dzieci uważają za świetną zabawę, czasem dorośli złoszczą się na nie.
Polecenie : Czy zdarzyło ci się kiedyś, by twoje zmartwienia rozzłościły kogoś ?
Narysuj osobę, która rozzłościła się na ciebie z powodu twoich zmartwień.
Opracowano na podstawie Co zrobić, gdy się martwisz? Dr.Dawn Huebner
Porozmawiajmy o emocjach 8
Jak radzić sobie ze zmartwieniem ?Zmuszamy zmartwienia do odejścia.
Ubranie swojego zmartwienia w słowa jest pierwsza rzeczą, którą powinieneś zrobić, gdy pojawi się ono w twojej głowie.
Porozmawiaj o swoim zmartwieniu sam ze sobą lub kimś bliskim.
Następnie użyj logicznego myślenia, aby twoje zmartwienie stało się mniejsze.
Logika pomoże nam w tym, gdyż logika to myślenie o tym, co prawdziwe i niemartwienie się tym, co może się wydarzyć, przypominanie sobie, że straszne rzeczy nie zdarzają się często i pewność, że przetrwasz nawet wtedy, gdy stanie się coś złego.
Gdy myślisz logicznie możesz ułożyć plan działania. Plan działania uspokoi cię i sprawi, że przestaniesz się martwić
Zadanie :
Opisz jedno ze swoich zmartwień. Co możesz zrobić, by mniej się martwić? Czy jest osoba, z którą możesz porozmawiać o swoim zmartwieniu? Użyj logicznego myślenia.
Opracowano na podstawie Co zrobić, gdy się martwisz Dr. Dawn Huebner
Porozmawiajmy o emocjach 9
Czasami posługujesz się logiką, opracowujesz plan działania, twoi rodzice próbują cię uspokoić, a mimo to zmartwienie będzie tkwiło w twojej głowie.
Nic nie pomaga – tak myślisz.
Jest sposób ! Poświęcamy mniej czasu na zmartwienia – jak to zrobić ?
Zmartwienia potrafią urosnąć jak nasionko pomidora pielęgnowane przez ogrodnika. Kiedy ciągle rozmyślamy i mówimy o swoich zmartwieniach sami sprawiamy, że zaczynają rosnąć.
Jeśli nie dbamy o roślinkę – nie podlewamy- zaczyna więdnąć, a pewnego dnia usycha.
To samo dzieje się z twoimi zmartwieniami. Gdy przestajesz zwracać na nie uwagę, zmartwienia zaczynają się zmniejszać i któregoś dnia znikają.
Wyznacz sobie każdego dnia CZAS NA ZMARTWIENIA.
Niech to będzie czas kiedy na przykład twoi rodzice wysłuchają wszystkich twoich zmartwień. Jest to czas tylko dla ciebie i zmartwień, taki moment w ciągu dnia kiedy możesz powiedzieć wszystko o tym, co cię martwi. Wtedy kiedy mama lub tata wysłuchają cię i spróbują ci pomóc.
Narysuj swój znak informujący, że właśnie teraz trwa CZAS NA ZMARTWIENIA.
Opracowano na podstawie Co robić, gdy się martwisz Dr Dawn Huebner
Porozmawiajmy o emocjach 10
Czas na zmartwienia
Pamiętaj o jednej bardzo ważnej zasadzie – jeżeli zmartwienie pojawi się nagle w twojej głowie w innym czasie, nie wolno ci o nim myśleć ani mówić !
Zakaz myślenia i mówienia o zmartwieniach aż do czasu na zmartwienia !
Zmartwienia lubią pojawiać się niespodziewanie. Gdy zaczną dręczyć cię w ciągu dnia, zamknij oczy i wyobraź sobie masywna skrzynkę, którą można zamknąć i zabezpieczyć kłódką. Pomyśl, że wkładasz do środka wszystkie swoje zmartwienia i zamykasz skrzynkę.
Pamiętaj, że możesz pomyśleć o swoich zmartwieniach podczas Czasu na Zmartwienia, ale w innym momencie w ciągu dnia, zostaw wszystkie swoje zmartwienia zamknięte w skrzynce i zajmij się czymś innym.
Wyobraź sobie Skrzynkę na zmartwienia i spróbuj ją narysować .
Czekanie na Czas na zmartwienia jest trudne, dorośli nie będą cię uspokajać, nie będą chcieli rozmawiać wcześniej. Musisz nauczyć się wkładać swoje zmartwienia do Skrzynki i powtarzać sobie, że czekasz z tym do Czasu na Zmartwienia
Po pewnym czasie zauważysz, że niektóre zmartwienia znikły same. Gdy otworzysz Skrzynkę ze Zmartwieniami zobaczysz, że nie ma w niej tyle zmartwień, ile spodziewałeś się znaleźć. Niektóre z nich znikną same, tylko dlatego, że przestałeś zwracać na nie uwagę.
Po pewnym czasie zauważysz, że nawet twoje największe zmartwienia nie są zbyt duże, by nie poradzić sobie z nimi każdego dnia. Wtedy możesz Czas na Zmartwienia wykorzystać na rozmowy z mamą lub tatą o czymś innym. Może to być Czas Na Rozmowy.
Opracowano na podstawie Co robić, gdy się martwisz, Dr Dawn Huebner